This is Africa

Lieve allemaal,
Het is alweer een hele tijd geledenmaar in dit geval geldt: Geen bericht is goed bericht. De laatste twee weken heb ik gewoon geen tijd en mogelijkheid gehad tot internet. Maar ik heb wel een super tijd gehad! Dus weer een kort overzicht.

Toen we onze auto nog niet hadden, besloten we er toch nog een voor twee dagen te huren, om toch nog naar Twyfelfontein te gaan voor de oude rock carvings, en verder nog de Burned Forest en Organ Pipes. Daarna was onze auto weer klaar, en hadden we wat tij om in te halen. Dus dat betekent dat we lange afstanden moesten rijden. Eerst naar Botswana, naar de Okavango Delta. Dat was 800 km en bijna 10 uur in de auto... In de Okavango Delta hebben we een twee daagse trip gedaan met de mokoro, een soort houten kano's. We werden dus per tweetal in een boot voortgeduwd met al onye bagage. Midden in de bush hebben we onze tent opgezet, lekker gezwommen, en een avond- en ochtend wandeling gehad. Tijdens de ochtend wandeling hebben we een paar dieren gespot: nijlpaarden, zebra's en antilopen. Maar daarvoor moesten we wel bijna 5 uur door de zom lopen...

Daarna zijn we weer in 1 reisdag naar de Victoria Falls in Zimbabwe. Helaas was het weer niet al te goed, maar het blijft toch indrukwekkend om 's werelds grootste watervallen te zien. En 's middags hebben we nog geluncht in een van de duurste hotels daar. En nog binnen 24 uur dat we het land inkwamen, verlaten we het ook weer. Op naar de Zambiaanse zijde. 's Ochtends genieten we nog van het uitzicht, voordat we Claudia naar het vliegveld brengen. Wel raar hoor, zo na 5 maanden. 's Middags gaan we met zn vieren terug en lopen we langs de afgrond van de watervallen, ook wel bijzonder hoor. En dan gaan we lekker zwemmen in de Zambezi rivier, echt heel leuk. Terwijl mijn lichaam bedekt wordt met zand, haha!

Vanaf dan hebben we een nieuwe reisgenoot, Anne, ook een meid die in Stellenbosch studeerde. Stephan en ik hebben haar wel een paar keer gezien, maar we kenden haar niet echt goed. Dus dat was toch wel even wennen. Maar als eerste vertrokken we naar Siavonga, aan het noorden van het Lake Kariba. Daar waren Tobi en ik nogal in een impulsieve bui, en besloten we om op het strand te slapen. Maar voor die tijd wees de nachtwaker ons net 100 meter verderop op een nijlpaard. Echt indrukwekkend, want op een gegeven moment was die echt maar 2 meter van ons vandaan, al stonden we wel vielig op een muurtje. Maar de nachtwaker vertelde ons ook dat het veilig is om op het strand te liggen, want de nijlpaarden blijven aan de grassige zijde.

Via Lusaka zijn we toen doorgereden naar Chipata, op bezoek bij een vriend van Stephan en Rahel. Lekker ontspennen, al gaan we de eerste avond goed stappen. Echt leuk om dat een keer mee te maken met alleen maar locals. Vanaf hier wilden we een poging doen om naar South Luangwa National Park te gaan. Maar met onze auto was dat niet zo'n goed idee. NA ruim 5 uur en 100 km later, zaten we vast voor een waterhole in de straat... DE locals proberen ons dan via een andere weg te sturen, maar daar komen we echt vast te zitten... Met 10 mensen lukt het ye om ons er weer uit te krijgen. En dan proberen ze ons toch weer door het water te sturen. Maar het is toch al 17.00 uur en we hadden zeker niet meer genoeg tijd om op onze bestemming te komen. Dus besluiten we terug te keren naar het vorige dorp en daar te overnachten in een bush guesthouse. Maar daar lukt het ons wel om voor de vogende dag een lift te regelen naar het park. Dus de volgende ochtend om 8.00 uur zijn we bij ons kamp en hebben we een heerlijk dag om te luieren en slapen bij het zwembad. 's Middags nemen we dan een georganiseerde tour met een toffe 4-wheel-drive auto. WE hebben olifanten gezien en zebra's, bush bucks, water bucks, bavianen, wrattenzwijnen. En het laatste deel van de tour was door het donker, en hebben we nog nijlpaarden gezien. En vandaag was dan weer onze reisdag terug naar Chipata. We hadden geprobeerd om weer een lift te regelen naar Mambwe, waar we onye auto dus hadden achtergelaten. Maar dat duurde allemaal natuurlijk weer langer dan verwacht, uiteindelijk vertrokken we pas om 14.00 uur... Ach joh, This is Africa :) En uiteindelijk hebben we het nog vlak voor het donker gehaald om naar Chipata te komen.

En nu is het einde van deze reis echt bijna in zicht. Zaterdag vlieg ik terug naar Kaapstad, waar zondag Frank aan zal komen. Daar heb ik wel echt zin in, maar voor die tijd moet ik toch wel weer afscheid nemen van een aanta mensen met wie ik toh wel erg goed bevriend ben geraakt in de laatste weken...

Hopelijk heb ik in Zuid Afrika vaker tijd voor mijn blog, en anders hoeven jullie nog maar een maandje te wachten op alle verhalen en foto's!

Heel veel groetjes,
xxx Karien