wachten duurt lang...

Hallo lieve mensen,
Nog geen week later, maar helaas zijn we in die week tijd ook niet zoveel opgeschoten... Op donderdag hebben we Swakopmund verlaten richting Twyfelfontien. Onderweg nog door de Moon Landscape in de woestijd gereden, hele oude (en lelijke) planten bekeken (Welwitschia's kunnen ruim 1000 jaar oud worden), en een mega zeehonden kolonie bezocht (echt duizenden zeehonden met jonkies, maar wat een stank!). Toen hebben we overnacht in Uis. De volgende dag zijn we klaar om te vertrekken, doet de versnelling het niet (we hebben trouwens een automaat). Flink balen dus. Al snel komen we erachter dat we geen versnellingsvloeistof meer hebben, maar hoe dat komt, weten we niet. Dus rijden we met een voorraad vloeistof door naar de volgende grotere stad, Omaruru. Daar zitten we weer lang te wachten, en het nieuws wordt steeds slechter. Eerst lijkt het eerst een lek, dan is er een buis die los hangt en tenslotte blijkt dat er een zegel tussen de motor en de versnelling kapot is. Maar dan zijn we dus al ruim 5 uur later. En om het nog leuker te maken, die zegel is in heel Namibie niet te krijgen en moet dus besteld worden in Zuid Afrika en zal er waarschijnlijk maandag pas zijn... Super balen dus, want dat betekent dat we zeker de rotsschilderingen van Twyfelfontein niet meer kunnen zien. En tijdens het weekend wilden we naar Etosha National Park gaan... Nou, vrijdag rijden we dus maar naar Windhoek, waar we de auto bij een andere garage kunnen achterlaten. Ondertussen zoeken we ons rot naar een huurauto, maar ook dat blijkt lastig omdat het verkiezingen zijn. Uiteindelijk is het alweer na 5 uur s middags, voordat we eindelijk een auto hebben. We besluiten meteen toch al richting noorden te rijden en belanden om half 9 's avonds in Otjiwarongo. En de volgende ochtend vertrekken we dan echt naar Etosha. Daar hebben we twee heerlijke dagen, met lekker rondrijden door het park en zo veel mogelijk dieren spotten. En we doen het niet slecht: giraffen, zebra's, gnoe's, springboks, steenboks, struisvogels en nog veel meer andere vogels en hert-achtigen. En de eerste dag zien we ook al meteen leeuwen, nog geen drie meter van de auto vandaan onder een bosje. En wat ook erg tof is aan Etosha, is dat er bij elke camp een waterhole is die je kant bekijken zonder het camp te verlaten met de auto. En om het nog toffer te maken, worden die ook nog 's avonds verlicht. En de eerste dag hebben we meteen geluk, 's avonds rond 9 uur zien we de eerste neushoorn en om 11 uur zijn er nog meer neushoorns en olifanten!
Na een super weekend, keren we maandag dan weer terug naar Windhoek, hopend op goed nieuws van de garage. Maar helaas, eind van de middag is het onderdeel nog steeds niet gearriveerd en we zullen dus zeker niet voor woensdag kunnen vertrekken. Vandaag dus maar een dagje Windhoek gedaan, lekker rondlopen door het centrum en langs toeristenstalletjes. Op zich niet erg om zo'n dagje te hebben, behalve dat onze strakke planning in de soep begint te lopen. Want we hebben nog maar 8 dagen om in Botswana de Okavango Delta te bezoeken en in Zambia en Zimbabwe de Victoria Falls te zien voordat Claudia alweer terug naar Zuid Afrika vliegt. Dus we beginnen toch wel een beetje te stressen. Voor morgen hebben we toch maar weer een auto gehuurd, want we kunnen toch niet vertrekken voor donderdagochtend, hebben we vandaag gehoord...

Kortom, de laatste dagen waren veel wachten. Gelukkig is het nog steeds gezellig met elkaar :) Sorry, voor het wat chaotische bericht ;)
heel veel groetjes vanuit een regenachtig (de laatste dagen regent het telkens heel hard aan het eind van de middag, is het regenseizoen dan al in aantocht?) maar zeer warm Windhoek.
xxx Karien