Geseënde Kersfees

Lieve mensen,
Allereerst wil ik iedereen namens mezelf en Frank een hele fijne Kerst toewensen! In Nederland hebben jullie vast een witte koude kerst met zo’n -5 graden, maar hier in Zuid Afrika is het zonnig en warm, vanmiddag gaf de thermometer 30 graden aan. Kortom, het is wel lastig om echt een kerstgevoel te hebben.

Terug naar waar ik gebleven was. Jaja, nog maar iets meer dan een week geleden was ik nog in Chipata, Zambia met een paar geweldig lieve vrienden. Op vrijdag namen Rahel, Tobi en ik de bus terug naar Lusaka, 7 uur lang flink doorrijden over een weg met soms flinke potholes. Maar gelukkig wist de chauffeur die prima te ontwijken. In Lusaka hebben we de laatste souvenir-shopping gedaan zodat de anderen weer thuis konden komen met speciale kerstcadeautjes. ’s Avonds nog uit gaan eten en de laatste avond werd het nog laat/vroeg met de nodige biertjes… Zaterdag zouden we al om 7.45 uur van Lusaka naar Johannesburg vliegen, maar daar waren ze op het vliegveld niet zo op ingesteld. Er stond een lange, langzame rij voor de douane, waardoor het vliegtuig uiteindelijk pas driekwartier later kon vertrekken, en wij waren een van de laatsten. In Jo’burg moest ik dan toch echt van de andere afscheid nemen, en dat was toch wel een beetje raar. Ook al ken ik ze pas een maand, we hebben zo intensief samen gereisd en zoveel leuke dingen samen beleefd, dat het wel echt goede vrienden zijn geworden. Ik vloog daarna eenzaam en alleen terug naar Kaapstad terwijl zij nog zo’n 10 uur moesten wachten op hun vlucht naar Dubai. Eind van de middag land ik dan in Kaapstad, als ik van Frank een smsje krijg dat zijn vlucht via London Heathrow is geannuleerd… Tja, het enige wat ik dus kan doen is afwachten op nieuw bericht wanneer die dan wel kan vliegen. Duurt het een dag, twee dagen of een week? ’s Avonds krijg ik bericht dat hij nu 1 dag later zou kunnen vliegen, maar zondag blijkt dat die vlucht via Parijs ook is geannuleerd. Uiteindelijk vliegt hij met ruim 2,5 dag vertraging via Dubai en komt eindelijk dinsdagavond aan. In de tussentijd ga ik zondag terug naar Stellenbosch om mijn koffer op te halen bij een vriendin (Fenna). Ik kan ook bij haar blijven slapen en ’s avonds gaan we met nog een andere vriendin (Julia) gezellig uiteten en nog een laatste keer stappen in leeg Stellenbosch. Maandag moet Fenna vooral nog de laatste dingen regelen en inpakken, en ’s middags rijden we met nog twee anderen naar het vliegveld. Daar neem ik ook van Fenna afscheid en neem ik een bus terug naar Kaapstad. Voor dinsdagochtend hadden Frank en ik kaartjes voor Robbeneiland, maar hij zit nog in het vliegtuig. Maar omdat ik zelf daar ook nog niet ben geweest, besluit ik om in mijn eentje te gaan. Dat was op zich wel raar, maar wat ben ik blij dat ik dat heb gedaan. Het is echt heel bijzonder om daar rond te lopen en te rijden. Eerst kregen we een bustour over het eiland, langs de ‘lime quarry’ waar de gevangen moesten werken en door het dorpje, waar vroeger de bewakers woonden en nu nog steeds zo’n 200 mensen wonen. Daarna kregen we een rondleiding door de ‘Maximum Security Prison’ door een ex-gedetineerde, langs de kleine cellen en de courtyard, en natuurlijk ook langs de cel waar Nelson Mandela heeft gezeten. Een tijdje terug heb ik de autobiografie van Nelson Mandela gelezen, die hij ook gedeeltelijk in deze gevangenis heeft geschreven, en het is toch wel heel bijzonder om daar dan nu echt rond te lopen, amper 20 jaar na zijn vrijlating.

En dinsdagavond kwam dan ein-de-lijk Frank aan op het vliegveld. Helaas hadden we dus wel wat tijd verloren, dus hadden we eigenlijk maar 1 dag voor Kaapstad. We wilden graag de Tafelberg op, maar het weer blijft onvoorspelbaar en natuurlijk was het net die ene dag helemaal bewolkt… Dus hebben we lekker door het centrum rondgelopen, zijn we Signal Hill opgereden voor het uitzicht over Kaapstad en hebben we ’s avonds heerlijk vis gegeten bij Waterfront. Donderdag was het wel weer stralend weer en zijn we, met een paar korte stops bij Tafelberg en Camps Bay, naar Cape Point en Cape of Good Hope gereden. Hier hebben we heerlijk gewandeld en genoten van het prachtige uitzicht. Halverwege de middag zijn we toen doorgereden naar Stellenbosch, waar we nog konden genieten van een wine tasting op de Asara winefarm. Wat is het leven toch zwaar. De volgende ochtend hebben we wat rondgelopen door Stellenbosch en heb ik Frank de universiteit en mijn thuis kunnen laten zien. Het is wel raar hoor, om daar zo rond te lopen terwijl er niemand meer is. Het is toch niet meer echt je thuis, maar dat is het wel voor een paar maanden lang echt geweest. Rond het middaguur vertrekken we weer voor nog een wine tasting bij Stellenzicht. Een leuke, kleine proeverij met een lieve Afrikaanse vrouw die een tijdje in Nederland heeft gewoond, dus we konden gewoon Nederlands praten! Daarna zijn we doorgereden naar Betty’s Bay voor de schattige pinguïnkolonie van zo’n 8000 pinguïns. Ten slotte gingen we naar Hermanus aan de kust, waar we de nacht doorbrachten in een gezellige backpackers hostel. We waren nog van plan geweest om naar een nachtmis te gaan, maar we hadden ’s avonds eigenlijk helemaal geen zin om er nog uit te gaan.

En vandaag is het dan echt Kerstmis. En hoe vieren wij dat? In de auto van Hermanus naar Oudtshoorn… Gelukkig wel een prachtige route om te rijden :) En als we dan aankomen, is het heerlijk om in het zwembad te springen en te genieten van het zonnetje. Ons kerstdiner was een struisvogel steak van de braai, met een grote groep andere Nederlanders. Niet echt wat je je van Kerstmis voorstelt, maar het is zeker niet sufferen.

Ons wacht hopelijk nog een heleboel leuks te wachten. Mijn verjaardag zal ik vieren in Tsitsikamma en oud & nieuw zullen we in Mthatha doorbrengen. Daarna nog de Sani Pass naar Lesotho, Durban, Swaziland en Krugerpark. En voor ik het weet zijn niet alleen de drie weken reizen voorbij, maar ook mijn hele verblijf hier in Zuid Afrika… Maar eerst nog even flink genieten!

Heel veel warme groetjes,
Xxx Frank en Karien