Time to say goodbye…

Lieve allemaal,

Zo het is alweer een tijd geleden. En ik was nog wel zo bang dat ik me zou vervelen als ik geen colleges meer had en als ik niet zoveel hoef te studeren voor de twee examens die ik had/heb. Nou, tijd voor vervelen heb ik niet gehad. De tijd vliegt echt voorbij, en ik heb van de eerste mensen al afscheid genomen.

De laatste officiële lesweek had ik zelf geen lessen meer, maar ik had het wel lekker druk met Kayamandi. Want ook daar was het de laatste week voor de afterschool programme, en die wilden we natuurlijk feestelijk afsluiten. Om ‘mijn’ dinsdag hebben we leuke maskers gemaakt met de kinderen, en ondanks dat ze heel erg druk waren, hebben ze wel hele mooie maskers gemaakt (zie foto’s op facebook). En op donderdag was dan het ‘Goodbye Costume Party’. Alle vrijwilligers hadden moeite gedaan om zich te verkleden, al waren de attributen al snel aan de kinderen weggeven (en niet meer terug gekregen). We hadden allerlei leuke activiteiten, zoals donuthappen zonder handen, schminken, stoelendans en een tafel waar de kinderen kaarten konden maken. Het was echt erg leuk, en ik heb een paar hele lieve kaarten gekregen van lieve kinderen :) Daarna was het tijd voor de (slecht voorbereide) talentshow, maar toch hebben een aantal kinderen nog prachtig gezongen. Als laatste hadden we een symbolisch afscheid. Ik had gedurende de afgelopen week een hele lange vlecht gemaakt waar ruim 80 armbandjes uit gehaald konden worden. De kinderen gingen in een kring staan en hielden allemaal een stuk van de vlecht vast, terwijl wij als coördinatoren de armbanden losknipten. Zo had iedere leerling een stuk van het grote geheel. Was erg leuk bedacht, vond ik, en het heeft me ook flink wat tijd gekost. Maar later hoorden we dat veel kinderen thuis de armbanden moesten afknippen, omdat het geassocieerd werd met armbanden met magische krachten die de sangoma (traditionele dokter) soms geeft. Oepsie, culturele blunder…

Daarna moest ik hard aan het studeren voor mijn eerste examen, van South African Mental Health Context. Die had ik op dinsdag 26 okotber. Het was een boel, maar gelukkig had ik het merendeel al geleerd voor de toets een maand eerder, en kon ik mijn samenvatting daar weer goed voor gebruiken. Ik denk dat het best wel goed is gegaan, maar het is natuurlijk nog even afwachten.

Voor de rest van de week had ik me voorgenomen om leuke dingen te doen, en gelukkig kon ik bijna altijd op Claudia vertrouwen om mee te doen :). We zijn een dagje met Nicole (uit Chili) naar Kaapstad geweest, waar het veel te hard waaide op het strand, dus toen zijn we maar naar Waterfront gegaan. Ook nog twee keer winefarms bezocht, een keer op de fiets in de omgeving en een keer met de auto wat verder weg richting Franschhoek. Blijft toch erg leuk om te doen. Meestal krijg je vijf wijnen om te proeven op een winefarm, en daar betaal je R15 tot R30 voor. Soms kan je ook een chocolate and winetasting doen, ook een aanrader! We zijn ook nog twee keer ’s avonds naar Kaapstad geweest. Zaterdag naar een goede documentaire (white as blood) in het kader van Human Rights Film Festival. Daarna zijn we nog midden in de nacht Signal Hill opgereden (met prachtig uitzicht over Kaapstad) en naar Camps Bay (hagelwit strand). Was erg gezellig. En dinsdag gingen we ook naar de film (Long Street) en zijn we daarna nog uitgegaan op Long Street (de bekende straat waar alle nachtclubs en bars zijn). En afgelopen zondag zijn we ook weer met zn vieren (Claudia, Emma, Fieke en ik) naar Jonkershoek gefietst, een prachtig natuurpark zo’n 9 km verderop. Het was nog een hele tocht, want na die 9 km, moet je nog 5 km over gravelroad met veel stenen en daarna zijn we nog naar de eerste en tweede waterval gewandeld, nog 6 km. En dat allemaal ook weer terug, dus in totaal hebben we 40 km afgelegd. Maar het was wel erg leuk en mooi, en lekker avontuurlijk over rotsen klimmen en door het water. En verder is het natuurlijk altijd wel een feest in Stellenbosch! Al enkele afscheidsfeesten (van ISOS, Bosmanhouse en Poolhouse) en verder gewoon gezellig stappen. Wel raar hoor, om zo afscheid te nemen van zoveel mensen. Tot nu toe nog niet van echt goede vrienden, maar wel mensen die je toch regelmatig ziet en een praatje mee maakt (tijdens het uitgaan), en nu zie je ze misschien wel nooit meer. Ik heb ook al afscheid genomen van de vier geweldige highschool helpers van Kayamandi (Yolanda, Ntina, Lollo en Lolli). Afgelopen maandag was er een Thank you dinner voor ze, en mochten de coördinatoren ook mee. Helaas was ik de enige, maar het was wel erg gezellig! We gingen naar Spur (een soort fastfood keten, maar waar je wel fatsoenlijk kan zitten) op het vliegveld van Kaapstad. Ja, ik ga die meiden wel heel erg missen, ze zijn echt super meiden, en zeker als je hoort wat ze hebben meegemaakt, dat is echt niet mis. En toch zijn ze vaak zo vrolijk.

En de komende tijd zal er nog meer afscheid genomen worden. Langzaam maar zeker vertrekt iedereen om te gaan reizen, en zelf vertrekken we ook over 13 dagen al. Ik ben nog druk bezig met organiseren, want ik heb de rol van ‘planning queen’ op me gekregen. Het meeste is wel rond, we moeten alleen nog kampeer spullen en een auto regelen, en met name dat laatste is toch lastiger dan we dachten. Stephan is er al een tijd mee bezig, en dacht eindelijk een goed auto gevonden te hebben, is die vanmorgen aan n ander verkocht :S Balen dus, want de tijd begint nu wel te dringen… En verder moet ik toch ook nog voor mijn laatste examen leren, voor Learning Support op 13 november. Dus na het weekend ga ik daar ook mee aan de slag.

Dat was het weer voor nu. Ik zal proberen om nog een laatste bericht vanuit Stellenbosch te sturen voordat ik ga reizen! Het blijft toch raar, want mijn leventje hier is bijna voorbij maar toch duurt het nog ruim 2 maanden voordat ik weer in Nederland ben…

Heel veel groetjes,
Karien

PS. De kerstspullen liggen hier al in de winkel. Raar hoor, want het wordt juist steeds warmer…

PPS. voor nieuwe foto's: http://www.facebook.com/album.php?aid=2090902&id=1494720928&l=9d81a635ed