verhulde bergen en verlaten stranden

Hallo allemaal,

Inmiddels zijn we al bijna een week in Lombok, en het bevalt ons hier uitstekend! Een stuk minder toeristen en veel lieve behulpzame mensen. We hebben Mataram als thuis-basis op Lombok, een grote stad met wat hectisch verkeer, maar toch wel en gezellige stad waar 's avonds de stalletjes op straat verschijnen om te eten.

Maar even terug naar Padangbai. Dar vertrokken we zondagochtend met de boot. Maar niet voordat we hadden geprobeerd om geld te pinnen. We waren namelijk van plan geweest om naar zuid-west lombok te reizen, waar zeer waarschijnlijk geen ATM te vinden zou zijn, aangezien er ook eigenlijk geen toerist heen ging (precies waarom wij er wel heen wilden). Maar toen kregen we in Padangbai geen geld... Dus, change of plans en besloten we maar eerst naar Mataram te gaan op Lombok, waar gegarandeerd ATM's te vinden zouden zijn. Dus, vier uur lang op de boot die flink heen en weer ging op de golven. En ik weet niet of het aan ons lag of aan de reistabletjes, maar gelukkig hebben we het zonder overgeven naar Lombok gehaald. Daar een bemotaxi naar Mataram, waar we eerst hebben gepind bij Mataram Mall. Zo fijn om dan weer geld in je handen te hebben. Daarna vonden we vrij gemakkelijk een leuke, schone, goedkope homestay waarbij de owner aangaf dat we hier ook best langer konden blijven dan 1 nacht. En zodoende werd deze stad onze 'thuis op Lombok'.

Maandag hebben we een aantal tempels in de omgeving van Mataram bezocht met de lokale bemo-minibusjes. De tempels waren een beetje teleurstellend (we zijn verwend met de prachtige tempels van Bali), maar het was wel leuk om met de locals opgepropt in de bemo te zitten. 's Middags hebben we lekker niets gedaan en boekje gelezen op onze veranda. 's Avonds hebben we 1 van de vele eetstalletjes op straat uitgeprobeerd, waar ik wel kip bestel. En wat krijg je dan: twee zielige dunne kippetjes, maar wel helemaal met het hoofd er nog aan... je snapt wel, veel heb ik er niet van gegeten. en onze buik vond het de volgend dag ook iets minder leuk.

Dinsdag hadden we een chauffeur geregeld om naar Tetebatu te gaan, een dorpje aan de voet van de Rinjani-berg. Onze chauffeur, Indra, was een lieve man met een on-indonesische rijstijl: rustig en zonder al te veel toeteren. Onderweg naar Tetebatu stopten we bij Loyok, een dorpje waar ze aan bamboe-weven doen. Er was een heel lief oud vrouwtje die ons alles uitlegden en we hebben duidelijk teveel betaald toen we wat bij haar kochten, want we kregen nog 'cadeautjes' erbij. Bij Tetebatu hebben we een wandeling gemaakt van zo'n twee uur, door rijst- en tabaksvelden en lokale dorpjes met kinderen die roepen: Hello, give me pen! Ons was verteld dat we wel op slippers konden wandelen, maar dat was misschien niet helemaal ideaal. Onze gids zei telkens: Hati! Hati! (voorzichtig!). Maar na een uur wandelen kwamen we wel aan bij een mooie lieve waterval. Helaas was de Rinjani zelf wel verhuld in de wolken... Op de terugweg zijn we nog verder de berg op gereden en gestopt bij een heilige waterbron. Hier kwam dus echt nooit een toerist, want de kinderen wisten niet wat ze zagen!

Woensdag hadden we weer een dagtrip met Indra, hij zou ons vandaag naar Kuta brengen. Ja, Lombok heeft ook een Kuta, en die is heel anders dan Kuta Bali... Maar eerst onderweg weer een paar leuke stops, bij een pottenbakkers-dorpje een weversdorpje (waar we zelf ook een stukje mochten weven) en een 'traditioneel' Sasak dorp (wat meer leek op een openlucht museum met overal dorpelingen die hun ikats proberen te verkopen en het je niet in dank wordt afgenomen als je dat niet doet...). En eigenlijk waren we toen al vroeg in Kuta. Nadat we hadden geluncht, wilden we het strand wel uitproberen, want die zag er prachtig uit met de helder blauwe zee. Maar, er lag niemand op het strand... het leek wel verlaten... Uiteindelijk toch maar op een plekje gaan liggen, maar al vrij snel kwamen er allemaal kinderen die armbandjes wilden verkopen. Zij waren nog wel lief en niet te opdringerig, maar helaas kwamen er toen ook een aantal jongens bij ons zitten en voelden we ons wel erg ongemakkelijk in onze bikini... Uiteindelijk zijn we dus maar verhuisd, en zagen we verder op het strand nog andere bule's (blanken) liggen en zijn we bij hun in de buurt gaan liggen. En zo vormden zich een rijtje blanken op het strand... maar we hebben toch nog genoten van het zonnetje en het prachtige uitzicht! 's avonds in het rustige stadje wat gaan eten en een biertje gedrinken. leuk voor een dagje, maar eigenlijk is er niet zoveel te beleven in Kuta als je niet kan surfen.

Dus vanmorgen zijn we weer met een shuttle-bus teruggegaan naar Mataram. Hier zijn we vanmiddag nog naar het westen van de stad gegaan en hebben we een rondje gelopen over de lokale Ampenan-markt en even lekker gezeten bij de haven. Soms is het wel lastig dat het Ramadan is, want daardoor zijn alle eet-stalletjes overdag gesloten en is het overal wat minder druk (door de Ramadan worden de mensen ook wat luier). En liever eten we dus ook niet in het openbaar...

Onze verdere plannen blijven een beetje afhankelijk van hoe alles bevalt. Morgen gaan we in elk geval naar Sengigi, en dan in het weekend naar de Gilli-eilanden. Iedereen is daar heel positief over, dus dat willen we zelf wel meemaken! En dan tenslotte terug naar Bali en de laatste daagjes in Sanur. Dus ons wacht vooral nog heel veel strand te wachten!

Voor nu heel veel groetjes uit Lombok!
xxx Karien