Beesten en stempels verzamelen

Precies een week geleden zat ik met papa en mama op het vliegveld van Parijs, te wachten op ons hele grote vliegtuig (airbus 380, soort dubbeldekker vliegtuig) naar Johannesburg. En nu zit ik bij Inge en Pieter thuis, te wachten tot de Bobotie klaar is.

Na een goede vlucht met een beetje slaap, werden we zondag 's ochtends opgehaald (stempel nummer 1) en naar onze backpackers gebracht. Het zonnetje scheen al lekker en we hebben meteen boodschapjes gedaan bij de Pick & Pay, inclusief lekker flesje wijn voor bij het eten. 's Avonds heb ik nog met wat Amerikaanse jongens de finale van het EK gekeken :)

Maandagochtend, na een vrij koude nacht, onze huur auto (Nissan Micra) opgehaald en via Ermelo naar Swaziland (stempel nummer 2 en 3) gereden. Het was even wennen, maar gelukkig was ik het rijden in Zuid Afrika (dus links en met een schakelauto) nog niet verleerd. En het was nog even spannend toen er ineens een auto stopte en een golfclub pakte waarmee hij op een andere auto in wilde slaan. Gelukkig had die tweede chauffeur een goed reactievermogen en reed die snel langs. In Swaziland verbleven we (weer) bij Malandela's B&B, in dezelfde kamer waar ik vorige keer (anderhalf jaar terug) ook heb geslapen. Bij de bar genoten van een heerlijke Hunter's Dry (voor de niet kenners: heerlijk cider die hier vaak als 'biertje' wordt gedronken) en 's avonds lekker gegeten. Dinsdag zijn we na een heerlijk ontbijtje naar Mlilwane Nature Reserve gereden. Onze verwachtingen waren niet erg hoog voor zo'n klein park, maar daardoor was het des te leuker. Al tijdens het rondrijden veel wild gespot: zebra's, wildebeesten, impala's, wrattenzwijnen, blesbokken. En toen een prachtige lunchplek, met nyala's die door het kamp lopen en uitzicht op hippo's en krokodillen. Na deze succesvolle 'safari', gingen we op zoek naar Lucky en zijn Mud & Stick Art Gallery. Tijdens een vorig bezoek zijn we met een tour daar langs gekomen en was ik onder de indruk van zijn project: om art-lessen te geven in het dorp Lobamba. Ik heb dit toen aan mama getipt, en via haar school is er toen een kleine donatie naar hem toegestuurd. Hij wist zich dit nog goed te herinneren en vond het geweldig dat wij zomaar weer bij hem langskwamen. Mooi om zo'n optimistische man te zien die zich zo inzet en daardoor toch ook al het een en ander heeft bereikt! Woensdag hebben we de auto gepakt en zijn we door Noord-Swaziland gaan touren, met prachtige uitzichten over bergen en dammen. En ook weer een mooi lunchplekje gevonden met prachtig uitzicht en een klein watervalletje.

Donderdag werd ons kleine autootje weer volgeladen en zijn we weer naar Zuid Afrika (stempel nummer 4 en 5) gereden. Een uitgebreide lunchstop en toen echt op pad naar Inge en Pieter. Vlak voordat je bij hen in Hlabisa aankomt, rijdt je dan door Hluhluwe National Park, waarbij we nog aapjes en twee buffalo's vlak naast de weg hebben gespot. Inge kwam precies op tijd thuis van haar werk, dus het was een warm welkom. 's Avonds dus heerlijk gekletst. En: we mochten zelfs even het hartje horen van de toekomstige nieuwe aanwinst van de familie van Jaarsveld/Heijnen!! Vrijdag mocht ik de hele dag met Inge meelopen in het ziekenhuis: veel lieve, maar zeer zieke kindjes… We begonnen op de couveuse-afdeling, met o.a. een verlaten meisje dat hunkerde naar aandacht. Daar kan ik dan wel even voor zorgen :). Na de koffiepauze gingen we naar de kinderafdeling, waar net een 4-maanden oud kindje was overleden… Het was soms erg heftig, veel ondervoede kindjes, veel TB en veel HIV en enkele keren ook de combinatie van deze drie. Maar het was ook heel mooi om mijn grote zus aan het werk te zien. Dat is toch wat anders dan een Nederlands ziekenhuis, ik zou het haar niet na kunnen doen hoor! Vanmorgen zijn we dan via Mtuba (om papa's ingeslikte bankpasje terug te halen) naar St. Lucia gegaan. Daar even gekeken bij de Crocodile Centre, toen heerlijk in het zonnetje aan het water geluncht bij de Boat Club en daarna terug naar de Crocodile Centre voor het voeden van de zeer luie krokodillen. Enkelen kregen de dooie kip letterlijk op hun hoofd gegooid en nog reageerden ze niet… Gelukkig hebben de krokodillen van 2-3 jaar oud altijd honger en waren daar wel spectaculaire acties te zien van rollende krokodillen in het water en heftige headshakes om het vlees in kleinere stukken te scheuren. En tenslotte mochten we ook nog een baby-krokodil vasthouden, wat ik natuurlijk niet laten kon ;)

Kortom, it's great being back in South Africa!! Morgen gaan we nog meer beesten spotten in Hluhluwe National Park en maandag richting Durban. En dan staan ons weer nieuwe ervaringen te wachten.

Groetjes, Karien